کد مطلب:124317 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:236
نام های امامان
[10]-10- خزاز با سند خود از امام حسن علیه السلام نقل كرده كه فرمود:
روزی پیامبر صلی الله علیه و آله خطبه خواند و پس از حمد و ثنای خداوند، فرمود:مردم! گویا (رحلتم نزدیك است) فراخوانده می شوم و باید اجابت كنم، و من در میان شما دو چیز گران بها - كتاب خدا، و عترت و خاندانم - را به جا می گذارم كه اگر به آن دو تمسك جویید، هرگز گمراه نمی شوید. پس از آنان یاد گیرید و به آنان نیاموزید كه آنان داناتر از شمایند. زمین از آنان خالی نمی ماند وگرنه اهل خود را به كام می كشد.
سپس فرمود:خدایا! من می دانم كه دانش (هدایت) نابود نمی شود و پایان نمی پذیرد، و تو زمین خود را از حجت بر بندگانت - كه یا آشكار است و پیروی نمی شود، و یا بیمناك غائب است - خالی نمی گذاری تا حجتت باطل نگردد و اولیائت پس از هدایت، گمراه نشوند كه ایشان در شمار اندك، ولی نزد خدا بزرگ ترین منزلت را دارند.
چون از منبر پایین آمد، عرض كردم:ای رسول خدا! تو حجت بر همه ی آفریده هایی. فرمود:حسن جانم! خداوند می فرماید:«همانا تو، بیم دهنده ای و برای هر قومی، هدایتگری است.» [1] من بیم دهنده ام و علی هدایتگر است. عرض كردم:ای رسول خدا! پس این سخن شما كه زمین از حجت خالی نمی ماند (چگونه است؟) فرمود:آری، علی آن امام و حجت پس از من است، و تو حجت و امام پس از اویی، و حسین امام و حجت پس از توست. و خدای آگاه به اسرار، به من خبر داد كه از صلب حسین فرزندی آید به نام علی كه هم نام جدش، علی است، و چون حسین درگذرد، این امر خداوندی را فرزندش علی - كه حجت و امام است - به پا دارد، و خدا از صلب او فرزندی هم نام و همانندترین فرد به
[ صفحه 25]
من آورد. دانش او، دانش من و حكم او، حكم من است. او امام و حجت پس از پدرش خواهد بود و خدا از صلب او فرزندی به نام جعفر - كه در گفتار و كردار صادق ترین فرد است - آورد كه امام و حجت پس از پدر خود خواهد بود، و خدا از صلب جعفر فرزندی [به نام موسی] هم نام موسی بن عمران - كه عابدترین مردم روزگار خود است - آورد و او امام و حجت پس از پدر خود خواهد بود، و خدا از صلب موسی فرزندی به نام علی - كه كان دانش خدا و منبع حكمت های الهی است - آورد كه او امام و حجت پس از پدر خود خواهد بود، و خدا از صلب علی، فرزندی به نام محمد آورد كه او امام و حجت پس از پدر خود خواهد بود و خدا از صلب محمد فرزندی به نام علی آورد كه او امام و حجت پس از پدر خود خواهد بود، و خدا از صلب علی فرزندی به نام حسن آورد كه او امام و حجت پس از پدر خود خواهد بود، و خدا از صلب حسن، حجت قائم را آورد كه امام پیروان خود (امام زمان خود) و نجات بخش دوستان خود خواهد بود. او غائب می شود تا آن جا كه دیگر دیده نشود. پس گروهی از او برمی گردند و گروهی پایدار می مانند و می گویند:(متی هذا الوعد ان كنتم صادقین) و اگر از عمر دنیا جز یك روز نماند، خدای عزوجل آن روز را آن چنان بلند گرداند كه قائم ما ظهور كند و زمین را پر از عدل و داد سازد؛ همان گونه كه از ظلم و جور آكنده است. پس زمین از شما (كه حجت خدایید) خالی نمی ماند و خدا به شما دانش و حكمت مرا داده است، و من از خداوند - تبارك و تعالی - خواسته ام كه علم و فقه را در نسل و نژادم به میراث نهد. [2] .
روزی پیامبر صلی الله علیه و آله خطبه خواند و پس از حمد و ثنای خداوند، فرمود:مردم! گویا (رحلتم نزدیك است) فراخوانده می شوم و باید اجابت كنم، و من در میان شما دو چیز گران بها - كتاب خدا، و عترت و خاندانم - را به جا می گذارم كه اگر به آن دو تمسك جویید، هرگز گمراه نمی شوید. پس از آنان یاد گیرید و به آنان نیاموزید كه آنان داناتر از شمایند. زمین از آنان خالی نمی ماند وگرنه اهل خود را به كام می كشد.
سپس فرمود:خدایا! من می دانم كه دانش (هدایت) نابود نمی شود و پایان نمی پذیرد، و تو زمین خود را از حجت بر بندگانت - كه یا آشكار است و پیروی نمی شود، و یا بیمناك غائب است - خالی نمی گذاری تا حجتت باطل نگردد و اولیائت پس از هدایت، گمراه نشوند كه ایشان در شمار اندك، ولی نزد خدا بزرگ ترین منزلت را دارند.
چون از منبر پایین آمد، عرض كردم:ای رسول خدا! تو حجت بر همه ی آفریده هایی. فرمود:حسن جانم! خداوند می فرماید:«همانا تو، بیم دهنده ای و برای هر قومی، هدایتگری است.» [1] من بیم دهنده ام و علی هدایتگر است. عرض كردم:ای رسول خدا! پس این سخن شما كه زمین از حجت خالی نمی ماند (چگونه است؟) فرمود:آری، علی آن امام و حجت پس از من است، و تو حجت و امام پس از اویی، و حسین امام و حجت پس از توست. و خدای آگاه به اسرار، به من خبر داد كه از صلب حسین فرزندی آید به نام علی كه هم نام جدش، علی است، و چون حسین درگذرد، این امر خداوندی را فرزندش علی - كه حجت و امام است - به پا دارد، و خدا از صلب او فرزندی هم نام و همانندترین فرد به
[ صفحه 25]
من آورد. دانش او، دانش من و حكم او، حكم من است. او امام و حجت پس از پدرش خواهد بود و خدا از صلب او فرزندی به نام جعفر - كه در گفتار و كردار صادق ترین فرد است - آورد كه امام و حجت پس از پدر خود خواهد بود، و خدا از صلب جعفر فرزندی [به نام موسی] هم نام موسی بن عمران - كه عابدترین مردم روزگار خود است - آورد و او امام و حجت پس از پدر خود خواهد بود، و خدا از صلب موسی فرزندی به نام علی - كه كان دانش خدا و منبع حكمت های الهی است - آورد كه او امام و حجت پس از پدر خود خواهد بود، و خدا از صلب علی، فرزندی به نام محمد آورد كه او امام و حجت پس از پدر خود خواهد بود و خدا از صلب محمد فرزندی به نام علی آورد كه او امام و حجت پس از پدر خود خواهد بود، و خدا از صلب علی فرزندی به نام حسن آورد كه او امام و حجت پس از پدر خود خواهد بود، و خدا از صلب حسن، حجت قائم را آورد كه امام پیروان خود (امام زمان خود) و نجات بخش دوستان خود خواهد بود. او غائب می شود تا آن جا كه دیگر دیده نشود. پس گروهی از او برمی گردند و گروهی پایدار می مانند و می گویند:(متی هذا الوعد ان كنتم صادقین) و اگر از عمر دنیا جز یك روز نماند، خدای عزوجل آن روز را آن چنان بلند گرداند كه قائم ما ظهور كند و زمین را پر از عدل و داد سازد؛ همان گونه كه از ظلم و جور آكنده است. پس زمین از شما (كه حجت خدایید) خالی نمی ماند و خدا به شما دانش و حكمت مرا داده است، و من از خداوند - تبارك و تعالی - خواسته ام كه علم و فقه را در نسل و نژادم به میراث نهد. [2] .
[1] رعد:7؛ (انما أنت منذر و لكل قوم هاد).
[2] كفاية الاثر:162.